سيزده روز انتظار

فكر مي كنم زمان آن رسيده باشد كه موضوع آزادي گنجي را جدي تر تلقي كنيم. پيشتر هم گفته ام كه گنجي اينك نه به عنوان يك زنداني سياسي با پيشينه اي پر حرف و حديث؛ كه سمبل و شاخصي براي دفاع از آزادي تمام زندانيان سياسي در ايران و جهان شناخته شده است و بي محلي به اين موضوع در اصل به معناي زير سوال بردن كل موضوع آزادي و حقوق بشر است.

مطابق اعلام در آخرين نامه ي خانم شفيعي قاعدتا مي بايست سيزده روز به آزادي گنجي مانده باشد و از اين منظر فرصت چندان زيادي براي همراهي و حمايت از بزرگداشت آزادي او نداريم، بهتر است پيش از آن كه دير شود و مثل انتخابات رياست جمهوري بصورت كاملا دردناكي باورمان شود كه مي توانستيم كاري بكنيم و نكرديم؛ همين قدم كوچك روزشماري را لااقل برداريم و يادمان باشد تنها هم دردي و هم راهي با يكديگر است كه مي تواند كارساز باشد، درست همان چيزي كه در فرصت مغتنم بدست آمده در دوران خاتمي از آن استفاده نكرديم و چه ساده از كف داديم. شايد اين بار، مثل آن بارها نباشد ...