۵ تیر ۱۳۸۸

چه باید کرد؟

شرایط ویژه موجود به همه ما دیکته می کند تا برای برون رفت از این بن بست چاره ای بیاندیشیم. از یکسو حکومت به وضوح با هر تجمعی برخورد شدید می کند و ثابت کرده که هیچ ابائی از کشتار ناجوانمردانه زنان و مردان بی گناه ندارد و در این راه از هیچ روش و سلاحی نیز کوتاهی نمی کند. از وی دیگر شرایط رهبران این جنبش نیز بگونه ای است که ذاتا مشخصات و شرایط رفتارهای خطر از برای عموم را ندارند و اصلا توان بر عهده گرفتن مسئولیت رفتارهای پر خطر را از جانب مردم ندارند چرا که اگر تا کنون بیرون از زندان مانده اند فقط به این دلیل بوده که هیچ توجیه محکمه پسندی برای دستگیری آنها در مقابل هزینه عظیمی که حکومت باید برای چنین حرکتی بپردازذ وجود نداشته است.
بهترین گزینه برای حکومت در این شرایط که بشدت تلاش می کند تا وقت بیشتری تلف کند بلکه اندکی از التهاب جامعه کاهش یابد کمرنگ شدن تصویر اعتراضی جامعه است، و یقینا به محض یافتن فرصت مناسب به قلع و قمع رهبران شناخته شده جنبش که همانا موسوی و خاتمی و ای بسا هاشمی رفسنجانی باشد دست خواهد زد. موسوی در آخرین بیانیه خود اعلام کرده که همچنان بدنبال گرفتن مجوز برای تظاهرات آرام هواداران خود خواهد بود که در شرایط فعلی بهترین و کم هزینه ترین گزینه پیش رو می باشد. برای نیل به این هدف که کاملا هویت مدنی جنبش را به رخ می کشد و مسلما حکومت بسادگی زیر بار آن نخواهد رفت، بهترین راه تحت فشار قرار دادن حاکمیت برای پذیرفتن تظاهرات مسالمت آمیز به عنوان حق مسلم معترضین است که فقط در صورتی به آن تن خواهد داد که متقاعد شود هزینه کمتری نسبت به سرکوب بیرحمانه مردم را پرداخت می کند.
باید باور کرد که تظاهرات میلیونی در سکوت و امثالهم در شرایط فعلی که حکومت ناچار به پذیرش رفتار مسالمت جویانه نشده و براحتی به سرکوب آنها اقدام می کند پاسخ مناسبی نیست. از سوی دیگر تردیدی نیست که نباید خدشه ای به وجه مدنی جنبش موجود وارد آید. تمرکز در یک نقطه و موضع از پیش مشخص شده به امید اینکه می توان حرکتی میلیونی و رعب آور انجام داد، با روش های موجود برخورد حکومتی ناممکن است و در عین حال کنترل آن بسیار آسان و کم هزینه. راه مناسب در موقعیت فعلی تبدیل حرکت آرام و عظیم به تحرکات چابک و گسترده و بدون برنامه اعلام شده قبلی در سطح شهر یا کشور است که احتمال مقابله آسان و کم هزینه را برای نیروهای سرکوبگر کاهش می دهد و در عین حال از تلفات انسانی بشکل فعلی جلوگیری می کند. از شواهد و قرائن پیداست که مصدومین و شهدا غالبا توسط نیروهائی که از قبل در بام ها موضع گرفته اند مضروب شده اند. احیاء سنت دیرینه دیوار نویسی هدفمند نیز می تواند به آگاهی رسانی و نمایش شعارها به مردم و مخاطبان بسیار مفید باشد و در عین حال مقابله با آن هزینه بر است. نباید فراموش کرد که اولین قدم ها برای خلع بنی صدر از ریاست جمهوری استفاده گسترده از همین روش بود.
پیش نیاز چنین حرکت هائی سازمان دهی است، بترتیبی که کاملا مطمئن و غیر قابل نفوذ بوده و از یک هسته تصمیم گیری مرکزی تبعیت نماید. کافی است چندین تظاهرات دهها نفره یا چند صد نفره همزمان در مواضع پیش بینی نشده انجام گیرد تا تمام نیروهای سرکوبگر را با سردرگمی مواجه سازد و امکان ابتکار عمل را از آنها بگیرد. این عمل در ابتدا نیاز به شناسائی موقعیت های استقرار نیروهای نظامی در سطح شهر و زمان رسیدن آنها در منطقه مورد نظر دارد.
خاصیت اصلی این روش چابکی و ذکاوت است. این روش نیاز به افراد حرف گوش کن و مرکزیت کاملا هوشیار دارد که با آگاهی از اوضاع و شرایط محیط تصمیم بگیرد که تا چه زمانی باید به تظاهرات در منطقه ادامه داد و چه موقع باید از منطقه محو شد. نظارت باید بگونه ای صورت گیرد که حتی المقدور هیچ رودرروئی جدی ای با نیروهای انتظامی صورت نگیرد و به هیچ عنوان هیچ تخریبی در منطقه صورت نگیرد. شاید نامناسب نباشد افرادی بعد از انجام تظاهرات در منطقه به فیلمبرداری مشغول باشند تا تخریب گران احتمالی بعدی را شناسائی و در موقیت مناسب به مردم شناسائی کنند.
آفت های اصلی روش فوق نفوذ نیروهای بیگانه و جاسوسان در داخل هسته های اصلی و تخریب وجهه حرکت اعتراضی است که نیاز به دقت دائمی و آشنائی با افراد فعال دارد. موضوع مهم و اصلی نمایش ابتکار و در عین حال مدنیت به تمام شهروندان است و صد البته پیام اصلی آن به حاکمان روشن بودن مشعل حق جوئی و حق خواهی مردم.

هیچ نظری موجود نیست: