هشدار نسبت به تکرار قتل هاي زنجيره اي
کانون نويسندگان ايران و ده ها تن از فعالان فرهنگي اعتراض کردند؛ - دوشنبه 7 اسفند 1385
منبع: روز انلاين
اعتراض نهادهاي صنفي و نويسندگان مستقل از حکومت در ايران به محدوديت هاي تازه بر سر راه آزادي بيان و شرايط حاد کشور ادامه دارد. در چند روز اخير نويسندگان و شاعران با انتشار نامه اي خوستار خواستار محو کامل و بي قيد و شرط همه اشکال سانسور و حذف در عرصه هاي فرهنگي و هنري شدند.
رويدادهاي ناگوار
کانون نويسندگان ايران در اين بيانيه و خطاب به "مردم آزاده ايران" انتشار داد اعلام کرد: "در هفته هاي اخير، در ادامه سرکوب، مسايل مهمي رخ داده است که با توجه به شرايط دشوار کنوني، سرنوشت مردم ميهن ما را به مخاطره جدي مي‌اندازد". در اين بيانيه با اشاره به اينکه کانون بارها به مجازات اعدام اعتراض و خواهان برچيده شدن احکام اعدام شده است، آمده: " ر يک سال اخير در چند استان از جمله خوزستان، کردستان، و سيستان و بلوچستان اعدام هايي صورت گرفته که آخرين مورد آن اعدام چند نفر در شهر اهواز و زاهدان است".
اين بيانيه در ادامه "وضعيت جسمي و رواني احمد باطبي را که از سال ۷۸ تاکنون در زندان است" مايه نگراني همه مردم عنوان و خواهان آزادي فوري وي و ديگر زندانيان سياسي شده است.
نهاد صنفي و مستقل نويسندگان ايران در بخش ديگري از بيانيه خود با اظهار تاسف از مسدود شدن سايت کانون نويسندگان ايران در روزهاي اخير همچون بسياري از سايت هاي ديگر، اعلام کرده که با مسدود شدن اين سايت، تنها راه ارتباط کانون با مخاطبانش از ميان رفته است. اين بيانيه با اشاره به اينکه نشريات دانشجويي با سانسور شديدي روبه رو هستند و روزي نيست که شماري از اين نشريات توقيف و نويسندگان آنها به دادگاه فرا خوانده نشوند، خواهان برداشتن اين سد و بندها از پيش روي نشريات روشنگر دانشجويي شده است.
"موج سرکوب روشنفکران و نويسندگان ايران، هنرمندان و فعالان سياسي ـ اجتماعي" يکي ديگر از مواردي است که بر اساس اعلام کانون نويسندگان هر روز ابعاد و شکل هاي گوناگون به خود مي‌گيرد. در اين بيانيه با اشاره به اينکه احضار به دادگاه ها، امري روزمره شده، و"تهديد و ارعاب مستقيم و غير مستقيم به ابزاري معمول بدل گشته است" نسبت به بازگشت برخي از روزنامه ها به شيوه هاي قتل هاي زنجيره اي هشدار داده شده است. اين بيانيه تاکيد کرده: "مدتي است برخي روزنامه ها، قلم بر مدار روزگار قتل هاي زنجيره اي مي‌گردانند و يادآور برنامه «هويت» و «چراغ» شده‌اند. هتاکي مي‌کنند و مي‌کوشند با بهره‌گيري از واژه‌هايي چون مرتد، معاند، مفسد و... زنجيره‌اي ديگر بسازند".
در بيانيه کانون نويسندگان ايران همچنين آمده: "عوامل اجرايي اين سياست، در کوچه و پس کوچه ها، راه بر نويسندگان و فعالان سياسي مي بندند و آن ها را به قصد کشت کتک مي زنند". در پايان اين بيانيه کانون نويسندگان ايران اعتراض و انزجار شديد خود را نسبت به اين گونه اعمال ابراز داشته و خواستار پايان دادن به چنين حرکات ضد انساني شده است.
کانون نويسندگان ايران در اين بيانيه و خطاب به "مردم آزاده ايران" انتشار داد اعلام کرد: "در هفته هاي اخير، در ادامه سرکوب، مسايل مهمي رخ داده است که با توجه به شرايط دشوار کنوني، سرنوشت مردم ميهن ما را به مخاطره جدي مي‌اندازد". در اين بيانيه با اشاره به اينکه کانون بارها به مجازات اعدام اعتراض و خواهان برچيده شدن احکام اعدام شده است، آمده: " ر يک سال اخير در چند استان از جمله خوزستان، کردستان، و سيستان و بلوچستان اعدام هايي صورت گرفته که آخرين مورد آن اعدام چند نفر در شهر اهواز و زاهدان است".
اين بيانيه در ادامه "وضعيت جسمي و رواني احمد باطبي را که از سال ۷۸ تاکنون در زندان است" مايه نگراني همه مردم عنوان و خواهان آزادي فوري وي و ديگر زندانيان سياسي شده است.
نهاد صنفي و مستقل نويسندگان ايران در بخش ديگري از بيانيه خود با اظهار تاسف از مسدود شدن سايت کانون نويسندگان ايران در روزهاي اخير همچون بسياري از سايت هاي ديگر، اعلام کرده که با مسدود شدن اين سايت، تنها راه ارتباط کانون با مخاطبانش از ميان رفته است. اين بيانيه با اشاره به اينکه نشريات دانشجويي با سانسور شديدي روبه رو هستند و روزي نيست که شماري از اين نشريات توقيف و نويسندگان آنها به دادگاه فرا خوانده نشوند، خواهان برداشتن اين سد و بندها از پيش روي نشريات روشنگر دانشجويي شده است.
"موج سرکوب روشنفکران و نويسندگان ايران، هنرمندان و فعالان سياسي ـ اجتماعي" يکي ديگر از مواردي است که بر اساس اعلام کانون نويسندگان هر روز ابعاد و شکل هاي گوناگون به خود مي‌گيرد. در اين بيانيه با اشاره به اينکه احضار به دادگاه ها، امري روزمره شده، و"تهديد و ارعاب مستقيم و غير مستقيم به ابزاري معمول بدل گشته است" نسبت به بازگشت برخي از روزنامه ها به شيوه هاي قتل هاي زنجيره اي هشدار داده شده است. اين بيانيه تاکيد کرده: "مدتي است برخي روزنامه ها، قلم بر مدار روزگار قتل هاي زنجيره اي مي‌گردانند و يادآور برنامه «هويت» و «چراغ» شده‌اند. هتاکي مي‌کنند و مي‌کوشند با بهره‌گيري از واژه‌هايي چون مرتد، معاند، مفسد و... زنجيره‌اي ديگر بسازند".
در بيانيه کانون نويسندگان ايران همچنين آمده: "عوامل اجرايي اين سياست، در کوچه و پس کوچه ها، راه بر نويسندگان و فعالان سياسي مي بندند و آن ها را به قصد کشت کتک مي زنند". در پايان اين بيانيه کانون نويسندگان ايران اعتراض و انزجار شديد خود را نسبت به اين گونه اعمال ابراز داشته و خواستار پايان دادن به چنين حرکات ضد انساني شده است.
اعتراض به سانسور و حذف فرهنگي
دوم اسفند نيز ده ها تن از نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي کشور با امضاي نامه سر گشاده اي نسبت به ابعاد تازه سانسور و حذف فرهنگي اعتراض کردند. در اين نامه با اشاره به اينکه آزادي قلم، انديشه و بيان، صرف نظر از قوميت، زبان، مذهب، جنسيت، طبقه و باورهاي سياسي، حق انکارناپذير همه انسان هاست، تاکيد شده: "درهمه دوره هاي تاريخ کشورمان، تيغ بي رحم سانسور و حذف فرهنگي را همراه با همه تنگناها، محدوديت ها و تهديدهاي بي‌امان موجود بر سر راه رشد و شکوفايي فرهنگي، احساس کرده ايم".
معترضان به حذف فرهنگي علاوه بر اين يادآوري کرده اند: "اين روزها در کشور ما، سانسور ابعاد وسيع‌تري يافته است و هردم ترفند تازه اي براي نظارت و قيمومت بيش تر، در قلمرو انديشه و قطع جريان آزاد اطلاعات به کار مي رود". "توقيف کتاب‌ها و نشريات" و "بستن روزنامه ها"، "اعمال نگرش تمامت خواه حاکم و جلوگيري از دسترسي به بسياري از پايگاه هاي اطلاع رساني اينترنتي" و "تعقيب و آزار وبلاگ نويسان" در اين نامه به عنوان مواردي از نقض آشکار حقوق انساني ذکر شده که همچنان ادامه دارد.
"بناي سياست حاکم بر حذف آثار خلاق" و "تحميل آثار دستوري و يارانه‌اي و منطبق با خواست حاکميت"در عرصه هاي ادب و هنر، همچون سينما، کتاب، تاتر، موسيقي و نقاشي بخش ديگري از موارد اعتراض نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي را به خود اختصاص داده است. نويسندگان اين نامه در ادامه با اشاره به "نبود هيچ گونه راه و روش دموکراتيک در حاکميت" آن را مانعي در برابر روايت هاي انديشمندانه نويسندگان، شاعران، مترجمان و هنرمندان و پژوهشگراني دانسته اند که با هوشمندي، واقعيت هاي انساني و اجتماعي را در جامعه تصوير کرده اند. در اين نامه که همزمان با روز جهاني زبان مادري منتشر شد، آمده: "اين روزها، گسترش سانسور در کشور ما، بحران اجتماعي و فرهنگي گسترده اي را سبب شده و زيان هاي مادي و معنوي فراواني به بار آورده است که سرنوشت همه دست‌اندرکاران عرصه هاي ادب و هنر و پژوهش را تحت تاثير قرار داده است".
امضاء کنندگان اين نامه که از نويسندگان و فعالان فرهنگي سرشناس ايران هستند در نامه خود تاکيد کرده اند: "سانسور به هرشکل، چه پيش و چه پس از نشر و نمايش آثار، پديده اي ضد خلاقيت است. اما آن چه در کشور ما روي مي دهد، يعني مميزي و توقيف اثرپيش از نشر، پديده‌اي نادر است که در هيج جاي جهان وجود ندارد". آنها هم چنين سانسور را سبب سرخوردگي و انزواي فکري بسياري از نويسندگان و هنرمندان به ويژه جوانان دانسته و تاکيد کرده اند: "وقتي تاريخ و فرهنگ ملتي اين چنين زير تيغ سانسور برود، ملت دچار از خود بيگانگي مي‌شود و فرهنگ جامعه زير سلطهي خودکامگان قرار مي گيرد".
"سانسور آثار نويسندگان کلاسيک ايران" نيز در اين نامه به عنوان بخش ديگري از اعمال سانسور در ماه هاي اخير ذکر و تاکيد شده که حتي ميراث ادبيات و فرهنگ ايراني از آسيب سانسور در امان نمانده است. بر اساس اعلام نويسندگان معترض به تشديد سانسور در ايران "چاپ‌هاي تازه آثار بزرگاني چون خيام، مولانا، سعدي، حافظ، فردوسي و عبيد زاکاني به سبب سانسور موجب رويگرداني همسايگان پارسي زبان ما از اين آثار شده است". همچنين تاکيد شده که اين تجربه تلخ در باره ديگر زبان هاي رايج ايران نيز تکرار مي‌شود.
در اين نامه با اشاره به اينکه"پيامد زيانبار سانسور تنها منحصر به توقف نشر نمي شود بلکه نابودي زندگي اقتصادي همه دست اندرکاران عرصه هاي فرهنگي را در پي دارد"، يکي از "پيامدهاي شوم" سانسور حذف ناشران مستقل از گردونه نشر عنوان شده است. آنها هشدار داده اند که اين کار آسيب هاي جبران ناپذيري به رقابت سالم در نشر کتاب وارد آورده است. علاوه بر اينها، "باطل کردن مجوز نشر آثاري که پيش تر مجوز دريافت کرده‌اند" در اين نامه يکي ديگر ازنشانه هاي "تشديد بي سابقه ِحذف فرهنگي" عنوان شده است. نويسندگان اين نامه با اشاره به پديدار شدن شرايطي که عرصه را بر پديد آورندگان آثار فرهنگي مستقل تنگ کرده است، اعلام کرده اند: "همه امکانات و کمک هزينه هاي دولتي چاپ و نشر در اختيار صاحبان آثار مقبول حاکميت قرار مي گيرد".
اين نامه که نام ده ها تن از نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي مستقل ايران در پاي آن ديده مي شود، در پايان با اشاره به ماده 19 اعلاميه جهاني حقوق بشر خواستار"محو کامل و بي قيد و شرط همه اشکال سانسور و حذف در عرصه هاي فرهنگي و هنري" شده و نويسندگان آن تاکيد کرده اند: "ما خواهان اقدامات جدي همه فعالان عرصه فرهنگ و انديشه، براي مقابله با سانسور هستيم".
دوم اسفند نيز ده ها تن از نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي کشور با امضاي نامه سر گشاده اي نسبت به ابعاد تازه سانسور و حذف فرهنگي اعتراض کردند. در اين نامه با اشاره به اينکه آزادي قلم، انديشه و بيان، صرف نظر از قوميت، زبان، مذهب، جنسيت، طبقه و باورهاي سياسي، حق انکارناپذير همه انسان هاست، تاکيد شده: "درهمه دوره هاي تاريخ کشورمان، تيغ بي رحم سانسور و حذف فرهنگي را همراه با همه تنگناها، محدوديت ها و تهديدهاي بي‌امان موجود بر سر راه رشد و شکوفايي فرهنگي، احساس کرده ايم".
معترضان به حذف فرهنگي علاوه بر اين يادآوري کرده اند: "اين روزها در کشور ما، سانسور ابعاد وسيع‌تري يافته است و هردم ترفند تازه اي براي نظارت و قيمومت بيش تر، در قلمرو انديشه و قطع جريان آزاد اطلاعات به کار مي رود". "توقيف کتاب‌ها و نشريات" و "بستن روزنامه ها"، "اعمال نگرش تمامت خواه حاکم و جلوگيري از دسترسي به بسياري از پايگاه هاي اطلاع رساني اينترنتي" و "تعقيب و آزار وبلاگ نويسان" در اين نامه به عنوان مواردي از نقض آشکار حقوق انساني ذکر شده که همچنان ادامه دارد.
"بناي سياست حاکم بر حذف آثار خلاق" و "تحميل آثار دستوري و يارانه‌اي و منطبق با خواست حاکميت"در عرصه هاي ادب و هنر، همچون سينما، کتاب، تاتر، موسيقي و نقاشي بخش ديگري از موارد اعتراض نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي را به خود اختصاص داده است. نويسندگان اين نامه در ادامه با اشاره به "نبود هيچ گونه راه و روش دموکراتيک در حاکميت" آن را مانعي در برابر روايت هاي انديشمندانه نويسندگان، شاعران، مترجمان و هنرمندان و پژوهشگراني دانسته اند که با هوشمندي، واقعيت هاي انساني و اجتماعي را در جامعه تصوير کرده اند. در اين نامه که همزمان با روز جهاني زبان مادري منتشر شد، آمده: "اين روزها، گسترش سانسور در کشور ما، بحران اجتماعي و فرهنگي گسترده اي را سبب شده و زيان هاي مادي و معنوي فراواني به بار آورده است که سرنوشت همه دست‌اندرکاران عرصه هاي ادب و هنر و پژوهش را تحت تاثير قرار داده است".
امضاء کنندگان اين نامه که از نويسندگان و فعالان فرهنگي سرشناس ايران هستند در نامه خود تاکيد کرده اند: "سانسور به هرشکل، چه پيش و چه پس از نشر و نمايش آثار، پديده اي ضد خلاقيت است. اما آن چه در کشور ما روي مي دهد، يعني مميزي و توقيف اثرپيش از نشر، پديده‌اي نادر است که در هيج جاي جهان وجود ندارد". آنها هم چنين سانسور را سبب سرخوردگي و انزواي فکري بسياري از نويسندگان و هنرمندان به ويژه جوانان دانسته و تاکيد کرده اند: "وقتي تاريخ و فرهنگ ملتي اين چنين زير تيغ سانسور برود، ملت دچار از خود بيگانگي مي‌شود و فرهنگ جامعه زير سلطهي خودکامگان قرار مي گيرد".
"سانسور آثار نويسندگان کلاسيک ايران" نيز در اين نامه به عنوان بخش ديگري از اعمال سانسور در ماه هاي اخير ذکر و تاکيد شده که حتي ميراث ادبيات و فرهنگ ايراني از آسيب سانسور در امان نمانده است. بر اساس اعلام نويسندگان معترض به تشديد سانسور در ايران "چاپ‌هاي تازه آثار بزرگاني چون خيام، مولانا، سعدي، حافظ، فردوسي و عبيد زاکاني به سبب سانسور موجب رويگرداني همسايگان پارسي زبان ما از اين آثار شده است". همچنين تاکيد شده که اين تجربه تلخ در باره ديگر زبان هاي رايج ايران نيز تکرار مي‌شود.
در اين نامه با اشاره به اينکه"پيامد زيانبار سانسور تنها منحصر به توقف نشر نمي شود بلکه نابودي زندگي اقتصادي همه دست اندرکاران عرصه هاي فرهنگي را در پي دارد"، يکي از "پيامدهاي شوم" سانسور حذف ناشران مستقل از گردونه نشر عنوان شده است. آنها هشدار داده اند که اين کار آسيب هاي جبران ناپذيري به رقابت سالم در نشر کتاب وارد آورده است. علاوه بر اينها، "باطل کردن مجوز نشر آثاري که پيش تر مجوز دريافت کرده‌اند" در اين نامه يکي ديگر ازنشانه هاي "تشديد بي سابقه ِحذف فرهنگي" عنوان شده است. نويسندگان اين نامه با اشاره به پديدار شدن شرايطي که عرصه را بر پديد آورندگان آثار فرهنگي مستقل تنگ کرده است، اعلام کرده اند: "همه امکانات و کمک هزينه هاي دولتي چاپ و نشر در اختيار صاحبان آثار مقبول حاکميت قرار مي گيرد".
اين نامه که نام ده ها تن از نويسندگان، شاعران و فعالان فرهنگي مستقل ايران در پاي آن ديده مي شود، در پايان با اشاره به ماده 19 اعلاميه جهاني حقوق بشر خواستار"محو کامل و بي قيد و شرط همه اشکال سانسور و حذف در عرصه هاي فرهنگي و هنري" شده و نويسندگان آن تاکيد کرده اند: "ما خواهان اقدامات جدي همه فعالان عرصه فرهنگ و انديشه، براي مقابله با سانسور هستيم".
شروين اميدوار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر